ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΠΡΟΣΑΓΩΓΩΝ

Το Σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών ή αλλιώς κήλη των αθλητών, είναι μια πάθηση που αντιμετωπίζουν όλο και ποιο συχνά αρκετοί αθλητές κυρίως ποδοσφαιριστές , καλαθοσφαιριστές, παίκτες του χόκει ή γενικότερα αθλούμενοι.

Ο Jerry Gilmore αναγνώρισε το σύνδρομο αυτό πρώτος το 1980 και ανέπτυξε μια χειρουργική τεχνική αποκαταστάσεως. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν, άλγος στην περιοχή της βουβωνικής χώρας και στην ηβική σύμφυση, που μερικές φορές είναι τόσο έντονο που ο επαγγελματίας αθλητής μπορεί να εγκαταλείψει ακόμη και μια λαμπρή καριέρα.

Στην ουσία δεν υπάρχει πραγματική κήλη που να επιτρέπει περιεχόμενο της κοιλίας να διέρχεται διαμέσου αυτής , αλλά μια ¨αδυναμία¨ του οπίσθιου τοιχώματος-εδάφους του βουβωνικού πόρου η οποία προκαλεί συνεχόμενο άλγος κατά τις αθλητικές δραστηριότητες.

Οι περισσότερες μελέτες συμφωνούν ότι υπάρχει μια μη φυσιολογική-αυξημένη τάση στη βουβωνική χώρα και κυρίως γύρω από την κατάφυση του βουβωνικού συνδέσμου, καθώς και ρήξη των ινών του έξω λοξού κοιλιακού μυός από τη συνεχή καταπόνηση ή και την έκρηξη της στιγμής κατά την απότομη αύξηση του έργου του επαγγελματία αθλητή, με συνοδό οίδημα και φλεγμονή των πέριξ ιστών.

Η αδυναμία αυτή του οπίσθιου τοιχώματος του βουβωνικού πόρου, με τη συνοδό φλεγμονή των πέριξ ιστών είναι η κύρια αιτία του πόνου μέσω της πίεσης – τάσης που ασκεί στα νεύρα της περιοχής.

Παθήσεις που περιλαμβάνονται στο σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών είναι:

• Τενοντοπάθεια των προσαγωγών.
• Τενοντοπάθεια του λαγονοψοίτου.
• Τενοντοπάθεια του ορθού κοιλιακού.
• Κατάγματα εκ κοπώσεως ηβικού οστού.
• Κατάγματα εκ κοπώσεως του αυχένα του μηριαίου.
• Τραυματική ηβική οστείτiς

Το σύνδρομο επίσης  μπορεί να είναι αποτέλεσμα:

• Χαλάρωσης του έξω βουβωνικού στομίου.
• Ρήξη της απονεύρωσης του έξω λοξού.
• Ρήξη του κοινού καταφυτικού τένοντα.
• Ρήξη της απονεύρωσης του εγκάρσιου κοιλιακού.
• Διαχωρισμός βουβωνικού συνδέσμου.
• Εγκλωβισμό λαγονοβουβωνικού νεύρου σε φλεγμονώδεις ταινίες ινώδους συνδετικού ιστού επακόλουθο τραυματικών ρήξεων της απονεύρωσης του έξω λοξού .

.

Κλινικά είναι δύσκολο να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στην κήλη των αθλητών και στα άλλα αίτια βουβωνικού άλγους. Για την διαφοροδιάγνωση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ακτινογραφίες, υπέρηχους,  και κυρίως μαγνητική τομογραφία ώστε να αποκλείσουμε της άλλες αιτίες.

Η συντηρητική θεραπεία με φάρμακα και φυσιοθεραπεία σε συνδυασμό με ξεκούραση και αποχή από το άθλημα μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα αλλά τα συμπτώματα συνήθως επανεμφανίζονται με την επιστροφή του αθλητή στις αναγκαίες δραστηριότητες.

Εάν τα συμπτώματα δεν εξαφανιστούν μετά την συντηρητική θεραπεία διάρκειας 6-8 εβδομάδων

                         ΜΗΝ   ΧΑΝΕΤΕ ΧΡΟΝΟ ,Ο ΠΟΝΟΣ  ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

                                        ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ  ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η χειρουργική προσέγγιση αυτού του προβλήματος έχε κατά μερικούς  επιτυχία της τάξεως του 95% δίνοντας άμεση και μόνιμη λύση σε αθλητές υψηλών επιδόσεων.

Η νεαρή ηλικία (αθλητές μικρότεροι από 30 έτη έχουν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας ) είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν καθώς και ο χρόνος της επέμβασης (όσο πιο αργά αναζητήσει κάποιος χειρουργική θεραπεία >6 μήνες τόσο η επιτυχία της επέμβασης ελαττώνεται.)

Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ-ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΒΩΝΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΕΓΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑΣΗ

           Υπάρχουν τρείς  χειρουργικές τεχνικές αποκαταστάσεως αυτού του προβλήματος:

1. Η ανοικτή τεχνική , όπου για την επίλυση του προβλήματος  χρησιμοποιούμε  πλέγμα

(συνήθως πολυπροπυλένιο)   με καθυστέρηση στην αποθεραπεία και στην επιστροφή στην αγωνιστική δράση.

             Πλεονεκτήματα

-αποκατάσταση των μυών

-δυνατότητα σύγκλησης-πλαστικής εγκαρσίας

-δυνατότητα νευρόλυσης ή και διατομής του βουβωνικού νεύρου

-συμπλησίαση κοινού καταφυτικού τένοντα και βουβωνικού συνδέσμου

-συρραφή της απονεύρωσης του έξω λοξού

-δυνατότητα χρησιμοποίησης πλέγματος

Μειονεκτήματα

-Μεγάλη τάση από την συμπλησίαση των μυοαπονευρωτικών πετάλων

-τομή δέρματος

-διατομή υγιούς απονεύρωσης έξω λοξού

-Παρασκευή σπερματικού τόνου χωρίς να χρειάζεται

-μεγαλύτερος χρόνος αποθεραπείας άρα και επιστροφής στο άθλημα.

2. Η λαπαροσκοπική εξωπεριτοναική αποκατάσταση με τοποθέτηση πλέγματος (T.E.P), που πραγματοποιείται μέσα από 3 τομές των 5 χιλιοστών στο δέρμα, με ελάττωση του μετεγχειρητικού πόνου και άμεση επιστροφή στους αγωνιστικούς χώρους (ταχύτατη ανάρρωση).

3. Η λαπαροσκοπική T.A.P.Pπου έχει τα ίδια πλεονεκτήματα με την T.E.P αλλά είναι τεχνικά πιο εύκολη

Βασικά  πλεονεκτήματα των δύο τελευταίων μεθόδων είναι ότι, αναδεικνύουν την ανατομία του έσω και έξω βουβωνικού στομίου, επιθεωρούν  άριστα και σε ποσοστό 100% την πορεία του περιτοναϊκού σάκου και αναδεικνύουν  ΠΑΝΤΑ την ύπαρξη λανθάνουσας - αρχόμενης ή και πραγματικής κήλης είτε "ευθείας" είτε "λοξής" καθώς και οποιαδήποτε χαλάρωση ή φλεγμονή των ιστών  κοντά στο ηβικό φύμα και το χώρο του Retzious. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι ο διαχωρισμός-ταξινόμηση της βουβωνοκήλης ακολουθεί την λαπαροσκοπική ανατομική προσέγγιση

Η επιδιόρθωση γίνεται με "ανάταξη" του περιτοναϊκού σάκου στην σωστή του ανατομική θέση, την επιδιόρθωση του έσω στομίου και την παράλληλη επιδιόρθωση της κήλης αλλά και ΕΝΙΣΧΥΣΗ του κατώτερου κοιλιακού τοιχώματος-συστήματος των ορθών κοιλιακών μυών με την τοποθέτηση μεγάλου πλέγματος χωρίς τάση

.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι όταν το πρόβλημα είναι αμφοτερόπλευρο  η λαπαροσκοπική αποκατάσταση γίνεται δια των ιδίων οπών και για τις δύο πλευρές.

Ως μειονεκτήματα αναφέρονται μόνο η μη δυνατότητα άμεσης αναγνώρισης των τραυματισμένων ιστών και η καμπύλη εκμάθησής της.

 Η μέθοδος αυτή, πέραν των πλεονεκτημάτων που έχει, δίνει τη δυνατότητα στο 95% των χειρουργημένων αθλητών να επανέρχονται μετά από 4-6 εβδομάδες στις κανονικές αθλητικές τους δραστηριότητες σε αντίθεση με τις περιπτώσεις ανοιχτής επέμβασης ,που οι ασθενείς χρειάζονται 3-4 μήνες.

       ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Diagnosis Key in Athletic Hernia Surgery

Laird Harrison

July 16, 2007

July 16, 2007 (Calgary) — Surgery using a tension-free mesh can benefit a carefully defined population of patients with athletic hernia, L. Michael Brunt, MD, told attendees at the American Orthopaedic Society for Sports Medicine (AOSSM) 31st Annual Meeting hereAmerican Orthopaedic Society for Sports Medicine 31st Annual Meeting. Presented July 15, 2007.

'Treatment of the Sportsman's Groin'

British Hernia Society's 2014 Position Statement Based on the Manchester Consensus Conference

Aali J Sheen; B M Stephenson; D M Lloyd; P Robinson; D Fevre; H Paajanen; A de Beaux; A Kingsnorth; O J Gilmore; D Bennett; I Maclennan; P O'Dwyer; D Sanders; M Kurzer

Disclosures

Br J Sports Med. 2014;48(14)

Surgical treatment of groin pain in athletes Dr Christian LUTZ* 6th Sports Medicine Workshop Luxembourg, 03.12.2011 *Clinique du Diaconat – Strasbourg - FRANCE (One of) The French approach